O projekcie

Kim jesteśmy

Warsaw Tribute to projekt poświęcony Warszawie i stołecznej muzyce. Tribute, bo to muzyczny hołd złożony Warszawie przez artystów lokalnych, tych spoza Warszawy a nawet zagranicy. Czasami Warszawa występuje wprost w tytule lub w treści utworu, a niekiedy jest metaforą lub stołeczną postacią. Staramy się zebrać w jednym miejscu całą muzykę, która traktuje o Warszawie. Aktualnie to kilkaset pozycji, w różnych stylach muzycznych, pogrupowanych w playlisty.

Ambicją projektu jest również skatalogowanie artystów tworzących o Warszawie wraz ze źródłami tej twórczości, ale o tym wkrótce…

Obserwuj nas

Warszawiacy odłożyli swoje sprawy, by zaśpiewać dla naszej Warszawy...

Warszawa da się lubić, Warszawa da się lubić. Tu szczęście można znaleźć, tutaj serce można zgubić...

Witaj! WWA wita Ciebie, wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej...

Nie mówię szeptem, gdy mówię skąd jestem...

Warszawo ma, o Warszawo ma. Wciąż płaczę, gdy Ciebie zobaczę. Warszawo, Warszawo ma!

Siekiera, motyka, piłka, deska, Ta ulica Skaryszewska…

Na Warszawę spadł deszcz, ja sobie zwyczajnie nic z tego nie robię…

Jestem sobie warszawianka, nie jadam kaszanki, a bom z ojca warszawiaczka, matki warszawianki...

Z szacunkiem, bo się może skończyć źle, gdy na Gnojnej bawimy się...

Mam tak samo jak ty miasto moje, a w nim najpiękniejszy świat, najpiękniejsze dni...

Jak partyzant w tym smutnym jak pi**a mieście, kac gigant i pizza na tłustym cieście…

W moich snach wciąż Warszawa pełna ulic, placów, drzew. Rzadko słyszysz tu brawa, częściej to drwiący śmiech…

Mam tak samo jak ty, mam dzielnicę i miasto. Mokotów WWA...

Warsaw, city at war! Voices from underground, whispers of freedom. 1944 help that never came...

Gdzieś pod słońcem śródmiejskim topi się asfalt. Tam my, lekko senna syreniego grodu wachta...

Muzyka miasta, miasto potrzebuje jej. Tak jak ja, to moja gra, to jak łza, czyste tchnienie, nowe brzmienie, warszawskie podziemie...

Warszawa taka jaka jest, taka jest. Kocham to miasto i nienawidzę go...

Czasem budzi mnie, ginę w niej jak cień, w końcu to całkiem duże miasto. Tak jak ja, może kochać, nienawidzić, tak jak ja, potrzebuję czułych słów...

Żyć i umrzeć w Warszawie, gdzie diabeł często się śmieje. Gdzie łatwo trafić na krawędź i wszystko szybko się dzieje...

Całe życie szłam do Ciebie, Tam kto inny czekał a Warszawa w pełnym słońcu, wierna jak kobieta...

Warszawa to nie miasto, to jest duszy stan, choć nie zrozumie tego byle cham…

Jest sobota, za oknem świt i Warszawa kaszle miarowo. Wczoraj przyszedł od ciebie list, miłe słowo…

Poprzedni

Następny

O projekcie

Kim jesteśmy

Obserwuj nas

Skontaktuj się

Na skróty

Obserwuj nas